Koszmar przed Bożym Narodzeniem w rzeczywistości dotyczy tego, dlaczego przywłaszczenie kulturowe jest straszne

Oryginalna ilustracja autorstwa Emilia Majarian dla Mary Sue.

odcinek o odludziu Martin Luther King

To jest czas świąt. Wieńce na drzwiach. Prezenty zapakowane i pod drzewem. Pieśni pokoju na ziemi i dobrej woli wobec ludzi. A więc… porozmawiajmy o przywłaszczeniu kulturowym! I filmy dla dzieci!

Koszmar przed świętami wyszedł ponad dwadzieścia lat temu; i chociaż jestem całkiem pewien, że inni nawiązali ten związek, dopiero w to Halloween (gdy na Pandorze pojawił się cover What’s This?), zdałem sobie sprawę, że wybory Jacka Skellingtona są alegorią przywłaszczania sobie innych kultur.

W przypadku jakichkolwiek nieporozumień co do terminu, profesor prawa Susan Scafidi zdefiniowała przywłaszczenie kulturowe jako Zabieranie własności intelektualnej, tradycyjnej wiedzy, ekspresji kulturowych lub artefaktów z cudzej kultury bez pozwolenia. Następnie dodaje: Może to obejmować nieautoryzowane wykorzystanie tańca, stroju, muzyki, języka, folkloru, kuchni, medycyny tradycyjnej, symboli religijnych itp. innej kultury. był gnębiony lub wykorzystywany w inny sposób lub gdy przedmiot zawłaszczenia jest szczególnie wrażliwy, np święte przedmioty.

Pomimo tego, co niektóre programy informacyjne powiedzą ci o tym, że żyjemy w postrasistowskim świecie, wciąż pojawiają się przykłady kulturowego zawłaszczania w nowym tysiącleciu, najczęściej używane do twórczej ekspresji. Od niedawno broniącej się Gwen Stefani jej stereotypy Harajuku Girls , do Pharell nosi nakrycie głowy rdzennych Amerykanów podczas an To strzelać , do Nieustające stereotypy Katy Perry na temat czarnoskórych osób w swoich filmach . Z pewnością robią to nie tylko celebryci – co roku w październiku widzimy zdjęcia z imprez Halloween z rasistowskimi strojami, które czerpią z rażących stereotypów/tanie imitacje prawdziwych tradycji i noszą je dla żartu. Potem jest ta drużyna piłkarska z Waszyngtonu, Urban Outfitters używający fałszywych wzorów Navajo na swoich ubraniach (w tym hipsterskich majtkach Navajo) , ten ostatni kawałek zły smak od Ralpha Laurena , i niezliczone sesje projektantów mody, takie jak To strzelać, mieć używane indiańskie nakrycia głowy .

Wszystko to sprowadza się do przepakowania i błędnego przedstawiania tej kultury, często dla własnego zysku. Szczerze mówiąc, to gówniana rzecz do zrobienia, niezależnie od tego, czy zdajesz sobie sprawę, że to robisz, czy nie. Mając to na uwadze, porozmawiajmy teraz o tym, jak to się dzieje w Koszmar przed Bożym Narodzeniem . (I tylko uwaga: jestem białą kobietą i na pewno nie jestem absolutnym autorytetem w tym temacie. Zachęcam czytelników koloru do dodawania innych przykładów kulturowego zawłaszczenia w komentarzach, ponieważ wiem, że moje przykłady powyżej to tylko garstka wielu .)

Jack zaczyna film bez inspiracji. Podczas gdy wszyscy w Halloween Town są zachwyceni tegoroczną imprezą Halloween, ich Dyniowy Król znudził się swoją estetyką. Oczywiście wtedy Jack odchodzi, odkrywa Świąteczne Miasto i cieszy się, że odkrywa, co go otacza. Co to jest? jest prawdopodobnie najmniej straszną, najmniej brzmiącą na Halloween piosenką w całym filmie, ponieważ tak dokładnie przyjął ducha Bożego Narodzenia. Teraz nadal nie jeździ i nie rozmawia z nikim w tym nowym miejscu (co zawsze kwestionowałem jako dziecko, ponieważ samo to mogło zapobiec wielu katastrofom, które nadejdą później), ale zakochuje się w tych wszystkich nowe rzeczy, które go inspirują.

Jednak kiedy wraca do swojego miasta i przywozi niektóre ze znalezionych świątecznych rzeczy, ma trudności z wyjaśnieniem innym stworzeniom Halloween, co robi każda rzecz i dlaczego jest tak cudowna. Prawie wszyscy jego bohaterowie śpiewają podczas piosenki, aby skomentować, że wydaje się to dziwne, lub umieścić to w kontekście tego, co one wiedzieć. Jack wie, że Boże Narodzenie nie jest jak Halloween i że nie powinno być jak Halloween, ale nie wie, jak to wyrazić słowami. Na koniec daje im to, czego chcą i opisuje Świętego Mikołaja w przystępny sposób dla mieszkańców Halloween Town; mianowicie, że Święty Mikołaj to demon z prawdziwymi pazurami.

Aż do tego momentu Jack nie wierzy we własny szum – ale ponieważ jest artystą i chce wymyślić, jak zrobić coś świątecznego, takiego jak Christmas Town, zaczyna eksperymentować z rzeczami, które przywiózł. Spędza wiele dni w swoim pokoju, próbując wymyślić, co sprawia, że ​​Boże Narodzenie jest tak niesamowite, rozpuszczając ozdoby i układając równania; i choć jest nim zafascynowany, wciąż wraca do: Ale co to wszystko znaczy? Jack ma drobiazgi na temat tego, jak wyglądają Boże Narodzenie, ale nie ma kontekstu, co sprawia, że ​​Boże Narodzenie jest tym, czym jest. Z tego powodu jego eksperymenty zawodzą i jest sfrustrowany całym procesem. To właśnie podczas piosenki Jack’s Obsession zaczyna zastanawiać się, dlaczego nie może tego rozgryźć. Zamiast rozważać możliwość, że problem tkwi w tym, jak sobie z tym radzi, decyduje, że jasną odpowiedzią jest to, że Boże Narodzenie jest gorsze i to od niego zależy, czy będzie lepiej. Piosenka kończy się słowami:

Wiesz, myślę, że ta świąteczna sprawa
To nie jest takie trudne, jak się wydaje
I dlaczego mieliby się dobrze bawić?
Powinien należeć do każdego to

Właściwie nie nikomu oprócz mnie
Dlaczego mógłbym zrobić choinkę
I nie ma powodu, abym mógł znaleźć
Nie mogłam poradzić sobie z Bożym Narodzeniem

Założę się, że też mógłbym to poprawić
I dokładnie to zrobię

I stąd ten kultowy moment w filmie, kiedy drzwi otwierają się gwałtownie i krzyczy: Eureko! W tym roku Święta będą nasze!

czy wędrowałeś tam, został odwołany?

Od tego momentu zaczynamy naprawdę dostrzegać przywłaszczenie kulturowe. Całość montażu Making Christmas pokazuje, w jaki sposób jedna kultura może obniżyć cenę innej poprzez nieostrożne naśladowanie. Robią standardowe prezenty, pakują prezenty i przygotowują sanie, ale poprawiają to wszystko, czyniąc je przerażającymi i krwawymi. Podobieństwa do firm modowych podrabiających tradycyjne plemienne projekty (ale przekręcające je, by stały się modne) są trafne. Jest tu poczucie uprawnienia; uprawnienia i arogancja. Jedyną osobą w mieście, która wszystko kwestionuje, jest Sally. Mimo że jest zdenerwowana w związku z mężczyzną, do którego czuje uczucia, Sally stara się jak najlepiej przemówić Jackowi, ale on nie słucha jej ostrzeżeń.

A potem dochodzimy do Wigilii i ostatecznego przywłaszczenia Bożego Narodzenia – dosłownie kradzieży Świętego Mikołaja. Oczywiście Jack nie widzi w tym porwania go. Nie, dla Jacka jest to pokazanie Mikołajowi całej dobrej pracy, którą wykonali i zaskoczenie go prezentem. Jack wyjaśnia, że ​​robią Mikołajowi przysługę – Potraktuj to jako wakacje! Nigdy nie zastanawia się, jak zmusił tam Świętego Mikołaja i nie daje mu możliwości odrzucenia tego pomysłu. Nie, nie, w umyśle Jacka tak właśnie powinno być i najwyraźniej wie najlepiej. Po raz kolejny sprowadza się do arogancji, że wyraźnie potrafi zrobić tę świąteczną rzecz nie tylko równie dobrze, ale lepszy , czyniąc to bardziej podobnym jego rzeczy, bez komunikacji z nikim z Miasta Bożego Narodzenia.

Oczywiście, kiedy to wszystko kończy się całkowicie odwrotnym skutkiem, a Jack zostaje ze swoim projektem w płonącym wokół niego chaosie, ma zdrowy rozsądek, by zdać sobie sprawę, że to wszystko jest winny. A będąc bohaterem opowieści, oczywiście naprawia wszystko, ratując Świętego Mikołaja i Sally ze szponów Oogie Boogie. Po pokonaniu Boogie Jack szczerze przeprasza Świętego Mikołaja za to, że wszystko popsuł. A Święty Mikołaj… nadal jest wkurzony. I jest świetnie. Jest wyraźnie zniechęcony i nie macha radośnie całym doświadczeniem. Ponieważ podobnie jak ludzie zmarginalizowani, gdy ich kultury są zawłaszczone, nie jest obowiązkiem Świętego Mikołaja być taktownym w kontaktach z kimś, kto go porwał, zlekceważył jego pracę, a następnie prawie go zabił. Jego zwięzła reakcja jest absolutnie odpowiednia do sytuacji.

Istnieje poczucie, że po tym, jak Mikołaj naprawi bałagan Jacka i uratuje Boże Narodzenie, Jolly Old Saint Nick przyjmuje przeprosiny Jacka, gdy woła Happy Halloween do Jacka i sprawia, że ​​​​śniega w Halloween Town. Ten moment jest ważny, ponieważ po raz pierwszy ktoś z Miasteczka Bożego Narodzenia faktycznie dzieli się czymś świątecznym z Jackiem i innymi – wcześniej wszystko sprowadza się do kradzieży kawałków bez wiedzy Świętego Mikołaja ani jego elfów. Nagle Halloweenowi współobywatele Jacka zaczynają świętować Boże Narodzenie, o czym świadczy odwet Jacka Co to jest? piosenka. Film kończy się, gdy wszyscy szczerze przyjmą tę odrobinę Bożego Narodzenia.

Teraz jest duża różnica między Koszmar przed świętami i rzeczywiste przykłady zawłaszczania kulturowego – podczas gdy Święty Mikołaj jest ogólnie zdenerwowany i zirytowany złymi wyborami Jacka, zawłaszczenie kulturowe w świecie rzeczywistym zdarza się ludziom, których kultury były już historycznie nadużywane i wyzyskiwane, szczególnie poprzez kolonializm. Utrwala wstrętne, od dawna utrwalane stereotypy związane z tymi nadużyciami, odczłowiecza ludzi, którzy już byli źle traktowani, a popełniają ją najczęściej ludzie uprzywilejowani. Więc te aspekty zawłaszczania oczywiście nie występują w filmie.

Jednak, Koszmar przed świętami jest nadal dobrą alegorią ogólnej idei zawłaszczania kulturowego. To jeden z nielicznych fragmentów głównego nurtu mediów dla dzieci, który przedstawia tę koncepcję. Chociaż z pewnością możesz i powinieneś wskazać wydarzenia z prawdziwego życia, aby wyjaśnić zawłaszczenie, ten film jest dobrym sposobem na ułatwienie dzieciom (i niektórych dorosłych) zrozumienia tego, a następnie zastosowania pomysłu do tych rzeczywistych przykładów.

Ale myślę, że najbardziej podoba mi się przesłanie filmu nie jest że powinieneś unikać poznawania innych kultur. Nie, lekcja polega na tym, żeby zobaczyć, jak Jack podszedł do tego w niewłaściwy sposób i zdać sobie sprawę, jak mógł zrobić to lepiej. Jeśli masz zamiar poznać kultury i tradycje innych ludzi, podejdź do tego z szacunkiem. Idź do ludzi, którzy żyją tym życiem i traktuj ich jak ekspertów. Słuchaj innych, jeśli mówią, że przekraczasz swoje granice. Okazuj pokorę. Zadawaj pytania z szacunkiem. Nie próbuj ulepszać elementów kulturowych tylko dlatego, że jest to łatwiejsze niż pełne zrozumienie. Przede wszystkim ćwicz empatię. A to całkiem dobra lekcja dla nas w każdym wieku.

ukryj rozszerzenie fedora trolle chrome

Wesołych świąt wszystkim.

Katie Schenkel ( @JustPlainTweets ) za dnia jest copywriterem, nocą jest pisarzem popkultury. Jej miłość to kreskówki, superbohaterowie, feminizm i wszelkie kombinacje tych trzech. Jej recenzje można znaleźć na Kliknij Kliknij i jej własna strona internetowa Po prostu zwykłe coś , gdzie prowadzi podcast JPS i jej serię internetową Jadąc do domu film . Jest także częstym komentatorem The Mary Sue jako JustPlainSomething.

Czy śledzisz The Mary Sue dalej? Świergot , Facebook , Tumblr , Pinterest , & Google+ ?